Abstract
In this article, the socio-political environment and the mystic-philosophical worldview of Abu Ja'far Muhammad ibn Muhammad ibn Hasan Nasiruddin Tusi, who lived in the 13th century, recognized as the greatest philosopher in the history of philosophy and mysticism, left an indelible mark on the development of Islamic philosophy. The factors that have been shown are analyzed.
References
Nehru.C. Ümumdünya tarixinə nəzər. Bakı, 2006.
Əliyeva S. Nəsirəddin Tusinin və Rixard Vaqnerin yaradıcılığında əxlaq fenomeni. Qloballaşma şəraitində davamlı inkişafın aktual problemləri. Bakı, 2011.
Namiq Abbasov, Rəhim Həsənov. Nəsirəddin Tusinin müdriklik fəlsəfəsi, Bakı, 2012.
Məmmədova A. Nəsirəddin Tusinin dünyagörüşü. Bakı, 2001.
Muzaffarov F.D. The scientific and philosophical bases of Ghazali's doctrine of man. Thesis for the degree of Doctor of Philosophy (PhD). Samarkand, 2019.
Petrushevsky I.P. Islam v Irane v XII - XV century (Course lecture). L: Izd-vo Leningrad. Un-ta, 1966.
Nasr S.H. Islam and science. Istanbul, 1989.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.